Wydawca treści
Ochrona lasu
Ochrona lasu jest jedną z podstawowych zadań gospodarki leśnej. Działania leśników w ramach ochrony lasu mają na celu zachowanie ciągłości i trwałości lasów oraz zwiększają ich odporność na czynniki szkodotwórcze.
Nadleśnictwo Czaplinek z uwagi na uwarunkowania siedliskowe oraz dużą ilość otwartych przestrzeni w postaci pól i jezior, które przecinają kompleksy leśne, wymaga specjalnych form ochrony lasu.
Znaczna część lasów nadleśnictwa rośnie na terenach porolnych. Specyficzny charakter tego rodzaju powierzchni, przy uwzględnieniu stosunkowo ubogiego składu gatunkowego jaki charakteryzuje grunty porolne skutkuje w konsekwencji dużą podatnością na szkody wywołane zarówno przez czynniki biotyczne jak również abiotyczne. Monokulturowy krajobraz drzewostanów z początku ubiegłego wieku jest systematycznie wzbogacany poprzez stosowanie adekwatnych form użytkowania, które wzbogacają składy gatunkowe w gatunki liściaste i biocenotyczne.
Około 5% powierzchni leśnej nadleśnictwa została całkowicie wyłączone z użytkowania w ramach ostoi bioróżnorodności. Miejsca te z uwagi na swój niepowtarzalny charakter stanowią miejsca kumulacji martwego drewna będącego naturalnym rezerwuarem dla ksylobiontów i ksylofagów. Zaprzestanie działań gospodarczych umożliwia obserwację naturalnych procesów w wyłączonych kompleksach leśnych a nabyte doświadczenia będą niezwykle ważne w dalszym rozwoju proekologicznej gospodarki leśnej. W celu dalszego zwiększania różnorodności biologicznej każdego roku prowadzone są działania zmierzające do polepszenia warunków bytowania pożytecznej fauny. Zadania te realizowane są poprzez wywieszanie nowych budek lęgowych dla ptaków oraz czyszczenie już istniejących. W okresie jesienno zimowym prowadzone jest dokarmianie ptaków leśnych.
Co roku w ramach zabiegów profilaktycznych prowadzona jest kontrola liczebności szkodników owadzich. Działania te dostosowywane są do biologii poszczególnych gatunków owadów i prowadzone w taki sposób aby optymalnie prognozować ewentualne zagrożenia związane z nadmierną ich liczebnością.
Obecnie notowane wysokie stany zwierzyny w lasach, głownie jelenia i sarny, przyczyniają się do powstawania wielkoobszarowych szkód. Charakter szkód wyrządzanych przez jeleniowate przejawia się głównie przez zgryzanie pędów szczytowy co przekłada się na zakłócenie naturalnego wzrost i rozwoju upraw. Efektem finalnym takich działań są deformacje pędu oraz utrata pożądanych parametrów technicznych, niezwykle istotnych na etapie sprzedaż i przerobu surowca drzewnego przez zakłady przemysłu drzewnego. Innym przejawem negatywnego oddziaływania jeleniowatych jest zjawisko spałowania. Spałowanie (ogryzienia kory) zakłóca lub wręcz uniemożliwia przewodzenie asymilatów co w konsekwencji skutkuje osłabieniem, spowolnieniem wzrostu lub zamieraniem drzew. W obecnych realiach gospodarki leśnej i łowieckiej pozostawienie bez opieki uprawy dębowej czy sosnowej zwłaszcza w sąsiedztwie obszarów polnych lub pastwisk skutkuje jej zniszczeniem w bardzo krótkim okresie czasu. Leśnicy przez dziesięciolecia wypracowali skuteczne formy ochrony lasu, dzięki którym wzrost upraw i młodników nie jest zakłócany, a produkty leśnictwa przedstawiają wysoką jakość. Jedną z najpowszechniej stosowanych metod jest grodzenie. Inne ze stosowanych metod w zakresie ochrony upraw i drzewostanów to zakładanie osłonek samozwijających oraz smarowanie upraw i młodników repelentami (emol, cervacol).
W 2012r. pojawił się problem ze szkodami w młodnikach bukowych powstałych głównie z odnowień naturalnych Zjawisko spałowania buka przez jelenie nabiera realnego znaczenia. Problem szkód może niebawem dotyczyć większej liczby nadleśnictw. Nie ma jednoznacznego „klucza wyboru" d-stanów zagrożonych (wiek, zwarcie, forma zmieszania, zabiegi pielęgnacyjne).Podjęte metody w postaci smarowania repelentami, czy „bandażowania" siatką PCV nie dają pewności co do uzyskania zamierzonego celu, jakim jest ich ograniczenie do poziomu znośnego gospodarczo. Uwzględniając możliwość wystąpienia szkód nadleśnictwo skorygowało wytyczne w zakresie realizacji zabiegów pielęgnacyjnych na obszarach zagrożonych. W ramach działań prewencyjnych nadleśnictwo prowadzi ścisłą współpracę z kołami łowieckimi, w celu właściwego gospodarowania populacją jelenia.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Lasy nadleśnictwa
Lasy nadleśnictwa
Nadleśnictwo Czaplinek zarządza w imieniu Skarbu Państwa lasami państwowymi na powierzchni 17,72 tyś. ha na obszarze dwóch obrębów – Czaplinek i Piława.
Nadleśnictwo Czaplinek jest Nadleśnictwem dwuobrębowym (Piława i Czaplinek). Podlega Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinku. Obszar Nadleśnictwa graniczy z następującymi jednostkami LP: od północnego zachodu z Nadleśnictwem Świdwin, od północy – z Nadleśnictwem Połczyn, od wschodu – z Nadleśnictwem Szczecinek i z Nadleśnictwem Czarnobór, od południa – z Nadleśnictwem Borne Sulinowo
i Świerczyna, od zachodu – z Nadleśnictwem Złocieniec.
Zasięg terytorialny Nadleśnictwa Czaplinek ustalony został Zarządzeniem Nr 65 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 05 września 2018 r.
Siedziba Nadleśnictwa znajduje się w miejscowości Czaplinek na ul. Kalinowej 1, w oddz. 162A-k ( obręb Czaplinek ).
Zestawienie powierzchni lasów znajdujących się w terytorialnym zasięgu Nadleśnictwa
Zasięg terytorialny Nadleśnictwa, to obszar o powierzchni 499,42 km2 i lesistości 34,7%. Nadleśnictwo położone jest w środkowej części województwa zachodniopomorskiego, w powiatach: drawskim, szczecineckim i świdwińskim (niewielki fragment bez gruntów w zarządzie Nadleśnictwa Czaplinek).
W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Czaplinek znajduje się 804,12 ha lasów niestanowiących własności Skarbu Państwa, w tym: 786,71 ha – osób fizycznych, 17,41 ha – osób prawnych. Nadleśnictwo nie sprawuje nad nimi nadzoru.
Ponad połowa lasów Nadleśnictwa Czaplinek (61,7%) skupiona jest w 2 dużych kompleksach o powierzchni w przedziale „powyżej 2000,00 ha". Jednakże najwięcej jest kompleksów małych, do 5,00 ha (łącznie – 156); zajmują one 1,5% powierzchni wszystkich lasów Nadleśnictwa. Stosunkowo dużo jest też kompleksów od 5,01 do 20,00 ha (30) oraz od 20,01 do 100,00 ha (22). Łącznie kompleksy od 5,01 ha do 100,00 ha zajmują 7,2% powierzchni. Ogólnie można stwierdzić, że rozdrobnienie lasów Nadleśnictwa Czaplinek jest duże. Grunty leśne skupiają się w 217 kompleksach. Średnia powierzchnia kompleksu wynosi 67,68 ha
W Nadleśnictwie Czaplinek wyróżniono na gruntach leśnych 12 typów siedliskowych lasu. Głównymi typami są: BMśw – 6537,57 ha (40,50%), Lśw – 4240,14 ha (26,27%), LMśw – 3175,88 ha (19,67%) i Bśw – 1053,37 ha (6,53). Pozostałe siedliska zajmują w sumie 7,03%, w tym: 1,74% (280,52 ha) – Ol; 1,73% (279,04 ha) – BMb; 1,24% (200,86 ha) – LMb; 1,17% (188,97 ha) – LMw. Reszta (Lw, OlJ, BMw i Bb) nie ma w Nadleśnictwie większego znaczenia gospodarczego. W obrębie Piława największą powierzchnię zajmuje BMśw – 49,58%, a następne w kolejności są LMśw – 17,63% i Lśw – 16,49%. Natomiast w obrębie Czaplinek największą powierzchnie zajmuje Lśw – 40,99%, BMśw – 26,84% i LMśw – 22,75%.
Siedliska borowe zajmują w Nadleśnictwie 49,06% powierzchni gruntów zalesionych
i niezalesionych:
– obrębie Piława – 61,44%,
– w obrębie Czaplinek – 30,41%;
a siedliska lasowe 50,94%:
– w obrębie Piława – 38,56%,
– w obrębie Czaplinek – 69,59%.
Przyjmując za kryterium warunki wilgotnościowe, siedliska suche i świeże zajmują:
– w Nadleśnictwie – 92,97%,
– w obrębie Piława – 92,85%,
– w obrębie Czaplinek – 93,16%;
siedliska wilgotne:
– w Nadleśnictwie – 1,94%,
– w obrębie Piława – 1,45%,
– w obrębie Czaplinek – 2,67%;
siedliska bagienne i zalewowe:
– w Nadleśnictwie – 5,09%,
– w obrębie Piława – 5,70%,
– w obrębie Czaplinek – 4,17%.
Udział typów siedliskowych lasu w Nadleśnictwie Czaplinek
Siedliska naturalne i zbliżone do naturalnego zainwentaryzowano na powierzchni 4848,83 ha, co stanowi 30,04% powierzchni gruntów zalesionych i niezalesionych, w tym:
– w obrębie Piława – 2287,21 ha (23,59%),
– w obrębie Czaplinek – 2561,62 ha (39,75%).
Siedliska zniekształcone zainwentaryzowano na powierzchni 11292,83 ha, co stanowi 69,96% powierzchni gruntów zalesionych i niezalesionych, w tym:
– w obrębie Piława – 7409,84 ha (76,41%),
– w obrębie Czaplinek – 3882,99 ha (60,25%).
Siedliska przekształcone, zdegradowane i zdewastowane nie występują.
Głównym powodem zniekształcenia siedlisk jest porolność gleb, którą wyróżniono na 9973,32 ha (61,79%) gruntów zalesionych i niezalesionych (w tym 9901,96 ha w d-stanach).
– w obrębie Piława – 7090,66 ha (73,12%), w tym 7041,86 ha w d-stanach,
– w obrębie Czaplinek – 2882,66 ha (44,73%), w tym 2860,10 ha w d-stanach.
Zalesienia porolne wyodrębniono na 9142,93 ha, to jest na 57,24% powierzchni grun-tów zalesionych, w tym:
– w obrębie Piława – 6371,31 ha (66,42%),
– w obrębie Czaplinek – 2771,62 ha (43,43%).